Akasyanın Ahı

Düşleri deşer, bıçağın kör yanı Tırnaklarımın yırttığı duvar da ağlar Rüzgarlar saklanır kuytularıma Geceyi uyandırır, tedirgin adımlar Şimdi bu savaştan geriye yorgunluğum kalır Dost dilsiz, düşman dilsiz, meydan sağır Suskunluğun fanusu, acıymış meğer Çünkü her sevdayı bir sancı bekler Denizaşırı ayrılıklar örseler yüreğimi Masallarda arayın artık ayak izlerimi Şimdi tabutuma gece gündüz bağır Kefen dilsiz, mezar dilsiz, toprak sağır.